Hera
1. Sounds of Balochistan 15:45
2. Roofs of Kyoto 17:41
3. Temples of Tibet 15:01
4. Afterimages 17:32
5. Recalling Ring 3:43
musicians Hera:
Wacław Zimpel: clarinet, bass clarinet, harmonium, tarogato
Paweł Posteremczak: soprano and tenor saxophones, piano
Ksawery Wójciński: double bass
Paweł Szpura: drums, percussion
Sara Kałużna: tampura (only on track 3)
Maniucha Bikont: voice, harmonium (only on track 4)
Nie znam zespołu, który „pradawną” muzykę świata interpretuje w jazzowym języku, trzymając się z dala od raf powierzchownej, newage’owej naiwności. Historycznym odniesieniem dla Hery mogą być wspólne nagrania liderów „uduchowionej” jazzowej awangardy z przełomu lat 60. i 70. – Alice Coltrane i Pharoah Sandersa.
Na „Seven Lines” Hera prezentuje się w rozszerzonym składzie, który czyni z niej prawdziwy dream team polskiego jazzu. Do występującego z największymi Zimpla i jego kompanów – wszechstronnego saksofonisty Pawła Postaremczaka, czujnego kontrabasisty Ksawerego Wójcińskiego i kreatywnego perkusisty Pawła Szpury – dołączyli gitarzysta Raphael Rogiński oraz Maciej Cierliński grający na lirze korbowej. Lirnik nie ogranicza się do zapewniania partnerom pulsującego, dronowego tła. Dialoguje z Rogińskim, a nawet śmiało wkracza na pierwszy plan i wycina solówki. Lira jako jazzowy instrument solowy – tego jeszcze nie grali! // Jędrzej Słodkowski – Wyborcza, 2013